Een bijzondere, mooie week.
Door: Daniëlle Dierkes
Blijf op de hoogte en volg Daniëlle
11 Maart 2014 | Oeganda, Bukomansimbi
We zijn nu al ruim drie weken in Oeganda. Als ik zie hoevaak mijn waarbenjij al is bekeken wordt ik heel blij. Ik had nooit verwacht dat hij zovaak bekeken zou worden. Wat fijn om te zien dat mijn blog zovaal bekeken wordt. Ik wil ook iedereen bedanken die één of meerdere reacties hebben geplaatst, het is super leuk om reacties te krijgen op je verhaal. Ook heb ik foto's kunnen plaatsen bij mijn eerste reisverslag vanuit Oeganda.
Afgelopen week was een bijzondere week. Maandag was onze eerste dag op kids gear. We gingen naar P.6 om kinderen op te halen alleen kregen we ze niet mee. Dit kwam omdat de kinderen nu geen Engels hadden, maar een klassikale les waar iedereen bij moest zijn. Daarom zijn we alle klassen bij langs geweest om de dagen en tijden op te schrijven dat zij rekenen en Engels krijgen. Aan de hand van deze gegevens hebben we vervolgens zelf een rooster gemaakt.
Dinsdag begonnen we dan echt met onze eerste rt les. Dit verliept goed t/m de break. Het water was, net als gisteren, op waardoor er geen eten was voor de kinderen. Althans, veel te laat. Hierdoor verviel de les direct na de pauze. De les daarna zouden we rekenen geven aan P.7. Dit ging over minsommen met het binaire stelsel. Dit was voor ons best moeilijk omdat zij het hier anders uitleggen, we besloten deze les zelf bij te wonen in de klas. Aan het eind van de middag hebben we een voetbalwedstrijd bijgewoond van het Hoys college, de middelbare school van de stichting. Dit was erg bijzonder. Het veld was alles behalve vlak en sommige studenten die voetbalden droegen geen schoenen. Bij onze avond maaltijd kregen we casave, dit was best lekker, alleen zaten er mieren in. Die moesten we zelf nog even verwijderen.
Woensdag was een bijzondere dag. Suus was jarig. Sharon en ik hebben haar 's ochtends wakker gezongen, hadden een cadeautje voor haar en hebben slingers opgehangen. We moesten uiteindelijk haasten om voor half 9 op kids gear te zijn. Komen we daar aan, zijn er erg weinig kinderen. Een leerkracht vertelde ons dat het aswoensdag is. Veel kinderen waren naar de kerk om te bidden. De lessen zouden na de break weer beginnen, dat is om 11 uur. Beetje jammer. Suus had ballonnen meegenomen, veel kinderen kwamen naar de kamer waar wij zaten en speelden met de ballonnen. Tja, dat kennen ze hier niet. Tijdens de break regende het erg hard. Hierdoor begon de les na de break later. We hadden deze les bij elkaar zo'n 1,5 uur rt gegeven. Ook onze voorbereidingen kwamen tot nu toe niet overeen met wat de kinderen al hadden gehad. De communicatie verloopt tot nu toe nog niet vlekkeloos. 's Avonds kwamen drie mensen die hier al langer zitten bij ons eten, vanwege de verjaardag van Suus. Ze hadden zelf een chocoladecake gemaakt en een cadeautje voor haar meegebracht. Het was een echte verrassing.
Donderdag en vrijdag hadden alle kinderen examens, en konden we dus geen rt geven. We besloten het weekend in Kampala, de hoofdstad van Oeganda, te verblijven. We vertrokken donderdag naar beneden lopen naar Bukomansimbi, wij wonen namelijk op een heuvel. Vanuit Bukomansimbi met de taxi naar Masaka. Daar werden onze tassen uit de auto gehaald en in rap tempo in een matatoe gelegd. Dat is een busje waar 14 á 15 mensen in kunnen. Hiermee gingen we van Masaka naar Kampala. In Kampala aangekomen gingen we met een boda boda naar onze overnachtingsplek 'red chilli'. Wat een gekkenhuis in Kampala, het is zo druk daar. 's Avonds nog lekker even gezwommen in het zwembad bij red chilli.
Vrijdag was de grote dag. We zouden Kampala in gaan. Onze dag begon goed, namelijk met een flinke regenbui. We gingen op de boda boda naar Oasis, een soort winkelcentrum met daarin een supermarkt. Eenmaal daar aangekomen moesten we de weg oversteken. Het was zo druk dat we besloten om over te rennen als dat kon. Dit deden we en liepen een klein stukje door het gras. Een agent kwam naast ons staan en zei dat we terug moesten lopen. We dachten dat hij ons wou helpen met oversteken omdat het zo druk was. Alleen vertelde een andere soort agent dat we mee moesten naar de cel omdat we de wet hadden overtreedden. We schrokken, maar we mochten uit eindelijk verder. We stonden even te trillen op onze benen. Nadat we boodschappen hadden gedaan gingen we met de boda boda naar een markt waar ze groenten, fruit en specerijen verkochten. Hier leidde en man ons rond. Hij vertelde bij een kraampje iets, de vrouw van het kraampje begon in eens te schreeuwen in de richting van Suus, ze schrok zich rot. Dit kwam omdat een man die achter Suus stond een vanillestokje had gestolen. Vervolgens gingen we op de boda boda naar de St. Mary's Cathedral. Een vrouw hielp ons nog om vervoer te regelen, erg lief. De St. Mary's Cathedral was erg mooi.. Onze dag was nog lang niet om en we besloten naar de kasubi royal tombs te gaan. Daar waar de koningen van Oeganda begraven zijn. Dit was erg mooi. De man die ons rondleidde vertelde vooraf veel informatie, hij wist er veel van en het was erg interessant. We liepen weer verder en kwamen in een soort achterstandswijk van Kampala, dachten we. Op een gegeven moment kwamen er meisjes van een school op ons af gerend en knuffelden ons. Zij vertelden ons dat we in een dorpje net buiten Kampala waren. Zij brachten ons naar de matatoe die naar Kampala ging, erg attent. We gingen vervolgens naar het winkelcentrum naast Oasis, Garden city, hier hebben we lekker gegeten. Vervolgens gingen we terug naar red chilli.
Zaterdag hebben we lekker rustig aan gedaan. We hebben gezwommen, gegeten en versprijd over het weekend lekker met de mensen thuis kunnen skypen. Uit de douches hier kwam warm water, dat was zeer aangenaam. In Bukomansimbi hebben we alleen maar koud water.
Zondag zijn Sharon en ik samen met Charles, een bekende uit Bukomansibi die op op de school werkt, naar de Watoto church geweest. Dit is de kerk waar hij vaak heen gaat, in Kampala. Dit is te vergelijken met een baptisten kerk in Nederland. Het was een mooie ervaring. Vervolgens zijn we naar het taxipark gegaan om daar op de anderen te wachten en vervolgens samen weer terug te gaan naar Bukomansimbi. Dit verliep vrij snel. Van Kampala naar Bukomansimbi doe je ongeveer in 5 uur. Jammer was alleen dat we door een mis communicatie pas om half 10 's avonds avondeten hadden.
Groetjes uit Oeganda!
Afgelopen week was een bijzondere week. Maandag was onze eerste dag op kids gear. We gingen naar P.6 om kinderen op te halen alleen kregen we ze niet mee. Dit kwam omdat de kinderen nu geen Engels hadden, maar een klassikale les waar iedereen bij moest zijn. Daarom zijn we alle klassen bij langs geweest om de dagen en tijden op te schrijven dat zij rekenen en Engels krijgen. Aan de hand van deze gegevens hebben we vervolgens zelf een rooster gemaakt.
Dinsdag begonnen we dan echt met onze eerste rt les. Dit verliept goed t/m de break. Het water was, net als gisteren, op waardoor er geen eten was voor de kinderen. Althans, veel te laat. Hierdoor verviel de les direct na de pauze. De les daarna zouden we rekenen geven aan P.7. Dit ging over minsommen met het binaire stelsel. Dit was voor ons best moeilijk omdat zij het hier anders uitleggen, we besloten deze les zelf bij te wonen in de klas. Aan het eind van de middag hebben we een voetbalwedstrijd bijgewoond van het Hoys college, de middelbare school van de stichting. Dit was erg bijzonder. Het veld was alles behalve vlak en sommige studenten die voetbalden droegen geen schoenen. Bij onze avond maaltijd kregen we casave, dit was best lekker, alleen zaten er mieren in. Die moesten we zelf nog even verwijderen.
Woensdag was een bijzondere dag. Suus was jarig. Sharon en ik hebben haar 's ochtends wakker gezongen, hadden een cadeautje voor haar en hebben slingers opgehangen. We moesten uiteindelijk haasten om voor half 9 op kids gear te zijn. Komen we daar aan, zijn er erg weinig kinderen. Een leerkracht vertelde ons dat het aswoensdag is. Veel kinderen waren naar de kerk om te bidden. De lessen zouden na de break weer beginnen, dat is om 11 uur. Beetje jammer. Suus had ballonnen meegenomen, veel kinderen kwamen naar de kamer waar wij zaten en speelden met de ballonnen. Tja, dat kennen ze hier niet. Tijdens de break regende het erg hard. Hierdoor begon de les na de break later. We hadden deze les bij elkaar zo'n 1,5 uur rt gegeven. Ook onze voorbereidingen kwamen tot nu toe niet overeen met wat de kinderen al hadden gehad. De communicatie verloopt tot nu toe nog niet vlekkeloos. 's Avonds kwamen drie mensen die hier al langer zitten bij ons eten, vanwege de verjaardag van Suus. Ze hadden zelf een chocoladecake gemaakt en een cadeautje voor haar meegebracht. Het was een echte verrassing.
Donderdag en vrijdag hadden alle kinderen examens, en konden we dus geen rt geven. We besloten het weekend in Kampala, de hoofdstad van Oeganda, te verblijven. We vertrokken donderdag naar beneden lopen naar Bukomansimbi, wij wonen namelijk op een heuvel. Vanuit Bukomansimbi met de taxi naar Masaka. Daar werden onze tassen uit de auto gehaald en in rap tempo in een matatoe gelegd. Dat is een busje waar 14 á 15 mensen in kunnen. Hiermee gingen we van Masaka naar Kampala. In Kampala aangekomen gingen we met een boda boda naar onze overnachtingsplek 'red chilli'. Wat een gekkenhuis in Kampala, het is zo druk daar. 's Avonds nog lekker even gezwommen in het zwembad bij red chilli.
Vrijdag was de grote dag. We zouden Kampala in gaan. Onze dag begon goed, namelijk met een flinke regenbui. We gingen op de boda boda naar Oasis, een soort winkelcentrum met daarin een supermarkt. Eenmaal daar aangekomen moesten we de weg oversteken. Het was zo druk dat we besloten om over te rennen als dat kon. Dit deden we en liepen een klein stukje door het gras. Een agent kwam naast ons staan en zei dat we terug moesten lopen. We dachten dat hij ons wou helpen met oversteken omdat het zo druk was. Alleen vertelde een andere soort agent dat we mee moesten naar de cel omdat we de wet hadden overtreedden. We schrokken, maar we mochten uit eindelijk verder. We stonden even te trillen op onze benen. Nadat we boodschappen hadden gedaan gingen we met de boda boda naar een markt waar ze groenten, fruit en specerijen verkochten. Hier leidde en man ons rond. Hij vertelde bij een kraampje iets, de vrouw van het kraampje begon in eens te schreeuwen in de richting van Suus, ze schrok zich rot. Dit kwam omdat een man die achter Suus stond een vanillestokje had gestolen. Vervolgens gingen we op de boda boda naar de St. Mary's Cathedral. Een vrouw hielp ons nog om vervoer te regelen, erg lief. De St. Mary's Cathedral was erg mooi.. Onze dag was nog lang niet om en we besloten naar de kasubi royal tombs te gaan. Daar waar de koningen van Oeganda begraven zijn. Dit was erg mooi. De man die ons rondleidde vertelde vooraf veel informatie, hij wist er veel van en het was erg interessant. We liepen weer verder en kwamen in een soort achterstandswijk van Kampala, dachten we. Op een gegeven moment kwamen er meisjes van een school op ons af gerend en knuffelden ons. Zij vertelden ons dat we in een dorpje net buiten Kampala waren. Zij brachten ons naar de matatoe die naar Kampala ging, erg attent. We gingen vervolgens naar het winkelcentrum naast Oasis, Garden city, hier hebben we lekker gegeten. Vervolgens gingen we terug naar red chilli.
Zaterdag hebben we lekker rustig aan gedaan. We hebben gezwommen, gegeten en versprijd over het weekend lekker met de mensen thuis kunnen skypen. Uit de douches hier kwam warm water, dat was zeer aangenaam. In Bukomansimbi hebben we alleen maar koud water.
Zondag zijn Sharon en ik samen met Charles, een bekende uit Bukomansibi die op op de school werkt, naar de Watoto church geweest. Dit is de kerk waar hij vaak heen gaat, in Kampala. Dit is te vergelijken met een baptisten kerk in Nederland. Het was een mooie ervaring. Vervolgens zijn we naar het taxipark gegaan om daar op de anderen te wachten en vervolgens samen weer terug te gaan naar Bukomansimbi. Dit verliep vrij snel. Van Kampala naar Bukomansimbi doe je ongeveer in 5 uur. Jammer was alleen dat we door een mis communicatie pas om half 10 's avonds avondeten hadden.
Groetjes uit Oeganda!
-
11 Maart 2014 - 16:18
Wilco:
Lieve Daantje..(F)
Ik had het één en ander al gehoord van jou zelf,
want we hebben even kunnen skype....:D
Het was even spannend of je wel internet zou krijgen....(A)
Leuk dat de kerkdienst een mooie ervaring was.
Zal waarschijnlijk anders gaan, dan hier in Nederland....;)
Succes deze week op school!!
Hopelijk kun je nu wel genoeg RT uren maken met de
leerlingen.
Liefs Wilco...(F) -
11 Maart 2014 - 17:56
Oma&Opa:
Hallo Danielle,
We genieten weer van het mooie verhaal , en al jullie belevenissen.
SUPER!!
En geweldig dat we vrijdagavond even gezellig konden skypen!!
We hebben de foto, s nu ook, heel mooi.
Groetjes,
Oma& Opa
-
11 Maart 2014 - 20:42
Wim En Annie Sleiderink:
Dag Danielle
We kennen jouw niet maar wel je opa en oma van de zwemclub uit Kampen.Van hun hebben wij je adres gekregen.
We vinden het ook leuk om jouw verhalen te lezen.Het is er toch wel heel anders dan in Nederland.
We hopen dat je er een plezierige stage mag beleven en geniet van de tijd die je er door brengt .Danielle tot het volgende verslag groeten uit Zwolle Wim en Annie -
11 Maart 2014 - 21:30
Henkjan En Tante:
Lieve Daniëlle,
Wat fijn schat weer zo'n mooi verhaal te lezen. Je hebt een mooi weekend beleefd. Je verhaal straalt uit dat jullie het erg leuk hebben daar. Ook leuk steeds al die mensen die je een bericht sturen. Zelfs van de zwemclub van opa en oma..haha
Hier gaat alles goed met allemaal. We genieten van lekker weer hier..
Kijk uitvaar je volgende mooie verhaal...
Liefs en dikke knuffel Tante Henkjan en de boys xxx -
12 Maart 2014 - 09:32
Jan Henk & Trijntje:
Hallo Daniëlle
Wat een andere wereld dan waar wij in leven. Je maakt zo wel wat mee. En dan lees ik dat jij naar een voetbal wedstrijd bent geweest! Dat hadden we van te voren nooit gedacht. Of ben je toch een beetje door ons besmet?
Geniet van alles wat je mee maakt, en laat gauw weer wat van je horen.
Gr van ons xxx -
12 Maart 2014 - 11:28
Alice:
Daaaan!
wat heerlijk om je verhalen te lezen en vooral de foto's te zien.
phoee wat gaat de tijd hard. alweer drie weken.
ondanks dat t allemaal anders gaat, leer je nu al onwijs veel.
geniet nog van al je avonturen met sharon en susan.
en alss je weer bent, krijg je een verukkelijk broodje pastrami van me!
die hebben ze daar vast niet haha
LIEFDE VOOR JOU X
Alice -
13 Maart 2014 - 20:04
Lies Tijhaar:
Hallo Danielle,
Wat een leuke verhalen. Ik heb ze met belangstelling gelezen. jammer dat je zo slecht aan je r.t lessen toekomt . Dat is dan in ons land wel anders ,gestructureerde geregeld. maar het kom vast goed. Geniet nog lekker want de tijd gaat snel. ik blijf je volgen.
groetjes je rayondocent KPZ lies -
14 Maart 2014 - 14:49
Nianli:
Ha die Daniëlle,
Wat geweldig al die bovenstaande reacties op jouw verhaal!! van de zwemclub van opa en oma, welke
meeleven met jouw gebeurtenissen daar ver weg, geweldig....
een reactie van school...dat is ook altijd fijn om te horen....mooi is dat...
Jij zit idd in een geheel andere wereld en maakt wat mee daar...
Gelukkig hebben jullie deze week meer r.t uren kunnen maken, en kunnen de kinderen genieten
van jullie aanwezigheid.
Het skypen was een feest afgelopen weekend hihi, was moeilijk om er mee te stoppen.
Goed idee Alice van dat broodje....... daar zal ze naar uitkijken!! :-)
Ik hoorde net dat je weer lekker gedoucht hebt met steenkoud water bbrr.
Wat zal je weer genieten van ons doucheje thuis haha.....
Geniet van je/jullie weekend en tot het volgende verslag meid.
Dikke knuffel van Pap, Mam en Lianne =xxx=
-
14 Maart 2014 - 19:52
Annie Van Zwol:
Danielle, wat fantastisch jou te zien in Oeganda, ik heb altijd geweten dat je het ver zou brengen, nu dus zelfs letterlijk. Het ontroert me jou te zien: hand in hand met die kleine Oegandese kinderen. Wat een verschil: die klas met de klassen bij ons. een ervaring om nooit te vergeten.
Veel succes, ik volg je graag. Groeten, (juf (maar dit laten we maar weg)) Annie van Zwol -
15 Maart 2014 - 09:15
Rianne :
Hee Daan :)
Wat maak je veel mee!
Was leuk om je gister even via whatapp te spreken:)
Geniet er nog van!
En ik wacht op je volgende blog:)
Liefs!! -
15 Maart 2014 - 17:51
Trudy En Jelle:
Hoi Danielle,
Fijn om weer wat van je te lezen en leuke foto's erbij. Zo maakt het nog duidelijker hoe je het daar is.
Kijk steeds naar de reacties die er worden geschreven. Het is fijn dat iedereen zo met je mee (be)leeft.
Het is inderdaad heel anders dan hier in Nederland. De koude douche moeten wij niet aan denken maar helaas is het daar niet anders. Zo ook de regels in het verkeer, snap best dat jullie zijn geschrokken met de mededeling van over de cel. Jullie zijn toch geen "criminelen".
Veel succes verder en blijf genieten. Tot het volgende verslag en misschien meer foto's, als dat lukt.
We blijven je volgen.
Groetjes, knuffels en liefs van uit Ens
Trudy en Jelle. XXX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
